روایت صادقی از روند ابتلا به کرونا تا بهبودی کامل | از قرنطینه خانگی تا نامه‌ به یک خانواده زندانی

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، محمود صادقی با اشاره به ابتلای خود به ویروس کرونا اظهار کرد: ۳۰ بهمن ماه یعنی دو روز قبل از انتخابات مجلس علائم رایج بیماری کرونا یعنی تب، لرز و سرفه را داشتم که این وضعیت تا ۴ اسفند ادامه پیدا کرد؛ تا جایی که مجبور به مراجعه به بیمارستان با تب ۳۸.۵ درجه شدم. آن موقع سی تی اسکن گرفتم اما گفتند که مبتلا به کرونا نشدم. فردای آن روز از بیمارستان با من تماس گرفته و گفتند که طبق سی تی اسکن ریه‌ها درگیر شده لذا توصیه کردند که در خانه بمانم. تلفنی نسخه‌ای از تعدادی از داروها را تجویز کرده و توصیه‌هایی را کردند.

وی در توضیح توصیه‌های دکتر، گفت: توصیه اکید دکتر این بود که در منزل بمانم چون علائم حاد دیگری مثل تنگی نفس نداشتم گفتند نیازی به حضور در بیمارستان نیست کما اینکه خودم هم به دلیل اینکه آلوده بودن محیط بیمارستان احتیاط‌های لازم را داشتم. خود را در اتاقی در منزل قرنطینه کرده و تلاش می‌کردم با سایر اعضای خانواده تماس نداشته باشم که آنها خدای نکرده مبتلا نشود که خوشبختانه این اتفاق هم رخ نداد.

صادقی افزود: توصیه پزشک مصرف مداوم آب و چای داغ، سوپ و مایعات و مصرف ویتامین D و ویتامین C، مسکن و یک نوع قرص بود که قبلا برای مداوای بیماری سارس استفاده می‌شد. استفاده از محلول ضدعفونی کننده و دوری از اعضای خانواده هم توصیه‌های دیگر پزشک بود.

وی اضافه کرد: در این مدت تب بنده تدریجا کاهش پیدا کرد. همان زمان دو جلسه مجلس برگزار شد که بنده حضور نداشتم اما اعلام شد که به مجلس برای دادن تست برویم. مجبور به حضور در مجلس شده و تست دادم اما بعد از یک هفته اعلام کردند که قابل تشخیص نیست و دوباره باید تست دهم که آن زمان هم کیت تشخیص تمام شده بود؛ کما اینکه اصراری به دادن آزمایش هم نداشتم. به هر حال بعد از گذشت ۱۰ روز مجددا در بیمارستان آزمایش دادم که اعلام کردند جواب منفی است و قرنطینه تمام شد. خوشبختانه اکنون حالم بهتر است.

این عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس با بیان اینکه طبق توصیه پزشک از حضور در مکان‌های عمومی پرهیز می‌کنم گفت: به صورت مجازی کلاس‌های دانشگاه را برای دانشجویان برگزار کردم. از طریق تلفنی هم با همکاران در ارتباط هستم و مراجعات مردمی را به صورت تلفنی انجام می‌دهم که آخرین مورد آن نوشتن نامه‌ای برای یک خانواده زندانی بود که امروز انجام دادم.

وی در پایان به اعلام عمومی ابتلایش به بیماری کرونا اشاره کرد و در توضیح علت این کار گفت: بعد از اینکه ابتلا به ویروس کرونا به بنده اعلام شد، با توجه به نامساعد بودن حالم احساس کردم به سرعت ویروس در ریه هایم پیشرفت می کند و بعد از آن خودم را تسلیم رضا و تقدیر الهی کردم. در همین حالت درخواستی از خانواده های زندانیان سیاسی و امنیتی دریافت کردم مبنی بر اینکه از رییس قوه قضاییه بخواهم به زندانیان مرخصی بدهند. لذا ضمن اعلام ابتلای خود به این ویروس درخواست خانواده‌های زندانیان را هم مطرح کردم. در واقع هدف من اعلام این درخواست بود. خوشبختانه قوه‌ قضاییه و آقای رییسی با عنایت به این موضوع دستورالعمل خوبی در این زمینه صادر کردند.